هفدهم مرداد، نه فقط یک روز در تقویم، بلکه روزی برای تأمل و تعظیم در برابر رسالتی بزرگ است؛ رسالتی که بر دوش خبرنگاران این سرزمین سنگینی می‌کند. روزی برای گفتن از کسانی که بی‌ادعا، اما با قلمی رسا، چراغ فهم و بینش را در جامعه روشن نگاه می‌دارند.
به‌عنوان یکی از کوچک‌ترین اعضای خانواده رسانه، این روز را به همه خبرنگاران پرتلاش و دغدغه‌مند تبریک می‌گویم. روز شما مبارک، روز شما که در میان گردوغبار شایعه و هیاهوی بی‌خبری، حقیقت را جست‌وجو می‌کنید.
خبرنگار، تنها یک راوی نیست؛ شاهدی است بیدار، وجدان زنده اجتماع و حافظ منافع مردم. شغلی که ظاهر ساده‌اش شاید تنها در نوشتن و پرسش‌گری خلاصه شود، اما عمق آن به جان و دل گره خورده است. در هر سطر خبری که نوشته می‌شود، رد پای تحقیق، سخت‌کوشی، و گاه حتی خطر دیده می‌شود.
امروز خبرنگار بودن یعنی حرکت در میانه میدان پرچالش حقیقت و مصلحت، و انتخابی دشوار بین آنچه هست و آنچه باید گفته شود. خبرنگار، تنها با دوربین و قلم کار نمی‌کند، بلکه با وجدان بیدار و دلی پر از تعهد، روایتگر مسیرهای ناپیدای جامعه است.
شما خبرنگاران، پل ارتباطی میان مردم و مسئولان هستید. صدای بی‌صدایان‌اید. در روزگاری که سرعت، سطحی‌نگری و هیاهوی رسانه‌ای گاه بر عمق و تحلیل سایه می‌افکند، حضور خبرنگارانی با فهم، صداقت و استقلال، بیش از هر زمانی ضروری است.
این روز، فرصتی است تا هم قدردانی کنیم، هم بازاندیشی. قدردانی از آن‌هایی که در خطوط مقدم آگاهی‌بخشی ایستاده‌اند و بازاندیشی درباره شرایط کاری، امنیت شغلی، و نیازهای واقعی این قشر فرهیخته. خبرنگار، به اندازه معلم، پزشک یا مهندس برای توسعه کشور حیاتی است و سزاوار احترام، حمایت و دیده‌شدن است.
من، ابوذر شهپری، ضمن تبریک این روز، دست تمام همکاران رسانه‌ای‌ام را به گرمی می‌فشارم و امیدوارم که در سایه همدلی، صداقت و پایداری، بتوانیم رسالت خبرنگاری را همچنان زنده و پویا نگه داریم.
باشد که قلم‌تان همیشه آزاد، نگاه‌تان تیزبین، و حضورتان در صحنه‌های اجتماعی، روشنگر و مؤثر باقی بماند.
روز خبرنگار گرامی باد.
با احترام
ابوذر شهپری
